op reis deel 4

Na een heerlijk verwendagje was het tijd voor een tweedaagse Quito, en meteen ook de laatste twee dagen van onze trip. Na een lekker (maar zeeeer stevig) ontbijtje in onze vaste stek, l’auberge inn, waren we klaar om het oude centrum van Quito te verkennen. We waren helemaal weg van de gezellige kuierstraatjes, en durven zelfs te zeggen dat we het mooier vinden dan Cuenca (gewaagde uitspraken van de niña’s!).

The old town heeft een paar pareltjes, zoals de met goud overgoten ‘mooiste kerk van Zuid-Amerika’, la Compañia de Jesus.

la Compañia de Jesus

’s Middags verwennen we onszelf met een lekker broodje en een fruitslaatje en checken nog een Mercado die toch niet zo de moeite blijkt te zijn. Dan trekken we naar de New Town (= moderner en hier vind je veel toeristen), maar we worden onderweg opgeschrikt door een regenbui, die zeer hardnekkig blijkt te zijn. We verschuilen ons dan maar een beetje in pycca’s, artisanale markten en dure souvenirwinkels en stranden uiteindelijk voor een koffie in de ‘magic bean’ (een aanrader van de Amerikanen uit de jungle). Daar doden we de tijd met het uitpluizen van reisgidsen van andere landen, u ziet het: dagtrippers van het eerste uur denken al aan de volgende trip terwijl ze nog met de huidige trip bezig zijn. ’s Avonds eten we nog voor een laatste keer Chifa, lekker en cheap chinese food, en daarna vinden we het wel tijd om onder onze heerlijke donsjes in l’Auberge inn te kruipen.
De volgende dag is ons Geena niet in topvorm, ze is een beetje ziekjes, maar zoals het een goede tripper betaamt, trekt ze toch met ons mee naar de TelefériQo. Dit is een liftje dat ons naar de top van de berg Pichincha brengt, waar we een adembenemend zicht krijgen op de uitgestrektheid van Quito. De dagtrippers van het eerste uur gingen er zelfs een beetje over deze keer, want we waren een beetje te vroeg, maar zo konden we Quito nog even spotten zonder de wolken, die na enkele minuten weer onvermijdelijk het zicht belemmerden.

Na deze grote hoogtes, dalen en klimmen we naar Café Mosaico, voor een theetje met wederom een prachtig uitzicht, dit keer wat minder hoog.

Het uitzicht vanop het balkon van Café Mosaico

Na een beetje gerelaxed te hebben, kiest onze zieke Geena voor het donsje van L’auberge inn en gaan Patje en ik Guapulo verkennen. Dit is een wijkje van Quito, met een rare mix van schattige witte huisjes, moderne blokken en arme sloppenwijkachtige dingen, een mooie kerk én uiteraard een mooi uitzicht. Na een zware klim naar boven worden ook Patje en ik verleid door het donsje van de Auberge inn en na een goed slaapje genieten we nog eens voor de laatste keer van de lekkere keuken van onze vaste stek.
De volgende dag moeten we afscheid nemen van ons donsje, Quito en het trippen, en vertrekken we in de vroege ochtend naar het busstation met een lange rit voor de boeg. Om 15u komen we terug aan in ons ouwe trouwe huisje in Guayaquil, en dat doet toch een beetje raar, want we zien hier nu alles voor de laatste keer. Die avond gaan we eten met Yha Nhy en haar ‘guy’ op de malecon del Salado. We vullen onze maagjes met heerlijke visgerechten en nemen dan afscheid van Yha Nhy, waar we toch heel veel aan hebben gehad deze 2,5 maanden. Als we thuis aankomen heeft Maria een verrassingetje op ons bed gelegd, een zalig kitscherig juwelendoosje voor elke niña. ’t Is een schatje, ons Maria, we gaan haar missen. Vandaag is dan echt onze allerlaatste Ecuadoriaanse dag. We trekken straks, zoals het echte Guayaquileña’s betaamt, nog even naar de mall en daarna is het tijd om in te pakken (én dat wordt proppen, wikken en wegen...) en afscheid te nemen van onze familie hier. Waarschijnlijk gaan er een paar traantjes vallen, maar de niñas kijken er ook heel hard naar uit om terug voet te zetten in ons Belgenlandje....