Baños

We hebben weer een topweekendje achter de rug! Ons derde tripje ging richting Baños, gekend om z'n warmwaterbronnen en -baden, de watervallen, de vulkaan Tungurahua en hoge bergen die het kleine stadje omsluiten.
De busreis van 7u begon met een ongeloofelijke rammelbus die vloog over de typisch-voor-ecuador betonnen vluchtheuvels. Wat een attractie: we werden omhoog gesmeten en belandden meerdere keren hard op ons gat. Het leek of de bus geen banden had! In de helft van de rit moesten we ook ineens wisselen van bus, midden op een kruispunt in Riobamba. Totaal onaangekondigd werden we gedwongen om de bus te verlaten en in een andere te stappen, we kregen ook geld toegestopt om die andere bus te betalen... Heel louche maar ook heel ecuatorianamente natuurlijk. Die tweede bus was gelukkig van betere makelij en bracht ons gelukkig en veilig tot in Baños.
Daar aangekomen zijn we eerst een lekker en goedkoop brunchke gaan eten. Alles is daar trouwens erg goedkoop omdat de concurrentie er heel groot is (= veel van hetzelfde met dus dezelfde lage prijzen). Tof voor ons!
In de namiddag hebben we een stevige wandeling gemaakt richting vulkaan. Dit hield in dat we 1200 meter moesten stijgen (pas achteraf ontdekt, wat zorgde voor immense fierheid). De pijlen die we moesten volgen waren zeer onduidelijk en op het einde waren er zelfs geen pijlen meer. Dus hebben we wat op ons gevoel gewandeld, lees: regelmatig de weg moeten vragen, waardoor we weer nieuwe vrienden leerden kennen :) Vooral mannen, van jong tot oud.

jonge mannnen

Op het einde van de trip kwamen we aan bij een boomhut en een schommel.


boomhut en schommel

We werden verrast door een prachtig uitzicht, maar de vulkaan zelf lag in de wolken (en al was het een heldere hemel zou er niets spectaculairs te zien zijn; de vulkaan is al anderhalve maand stil). Maar wat een uitzicht dus!


uitzicht

De schommel aan de boom was keicool en akelig tegelijk: je schommelde over de vallei!



schommelen

Het was ook toen dat we Carlos ontmoetten... Carlos woont in een hutje bij de boomhut (met bed en keukentje enzo).

Carlos' place

Hij vond het duidelijk heel tof om nog eens toeristen te zien en was heel gastvrij vanaf het eerste moment. Hij bood ons typische thee aan (ñam ñam) en maakte popcorn voor ons. Het was dus weer een 'too nice man' :)


too nice man and the girls drinking tea

Hierbij hoort uiteraard ook weer een pikant detail: in de thee zat 'een beetje alcohol' volgens hem, jawadde, dat was alcohol met een beetje thee volgens ons! We hadden zijn snode verleidingsplannetje door (bestaande uit: schouderklopjes, kussen, knuffels, fieke en tinita hun haar goedleggen, ...) en wouden na meer dan genoeg quality-time opkrassen. We zeiden subtiel: 'oh het is al laat, we moeten echt door'. Plannetje gelukt dachten we, tot een kwartier later Carlos onze wandelweg plots kruiste (hij had zeker gelopen om ons in te halen) en zichzelf uitnodigde om ons te gidsen tot beneden. Dat hield dus in: 1200 m stijl dalen met een oude man die zichzelf aanbood om ons 'op te vangen wanneer we zouden uitglijden'.

keisteil afdalen (op ons gat naar beneden dus, voordat Carlos ons kon 'opvangen')

We hebben ons kostelijk geamuseerd door heel de tijd in het nederlands te lachen over Carlos, die er niets van begreep maar ons toch bleef aanbidden :)

groepsfoto getrokken door Carlos die altijd wandelt tijdens het fotograferen, dus een beetje bewogen

Na die vermoeiende wandeling (vooral dat dalen) hebben we onze spiertjes verwend met heerlijke warme en koude wisselbaden, beneden in het dal in Baños. Suuuuperontspannend! We waren echt herboren.


de baños in Baños

De volgende ochtend moesten we vroeg uit de veren, want we hadden ons ingeschreven voor een rafting-trip en in de namiddag een wandeling langs de watervallen. Het raften begon een beetje in mineur door het lange wachten op de bus die ons zou meenemen (bijna 2u op ne stoel gezeten in dat agentschap), maar eens daar aangekomen was het wel dolle pret! Eerst heel spannend (we hadden nog nooit geraft en wisten echt niet welke doodangsten we gingen moeten verwachten), maar eens vertrokken was het vooral gillen van plezier!! Op deze trip hebben we ook toffe Belgen leren kennen. 't Was een gezellig nederlandstalig onderonsje, zeker na het raften want dan kregen we nog typisch ecuadoriaans eten in een restaurant aangeboden, en dat smaakte!
rafting-plunje

Omdat we 2u hadden verloren 's morgens door dat exuberant lange wachten, is de geplande wandeling langs de watervallen in de late namiddag in het water gevallen... Maar het agentschap heeft ons dat vergoed en met dat geld zijn we dan 's avonds wat souveniers gaan shoppen. Daarna blij de bus in naar huis; hoera 't was weer een succesweekendje!